การสร้างความอดทนให้เด็ก

ลูกๆ จะเป็นเด็กเก่งไม่ได้ถ้าขาดความอดทนเพียงตัวเดียวเท่านั้น เด็กทุกคนมีความอดทนน้อยตามวัยของเขา แต่การปลูกฝังให้ลูกมีความอดทนนี้เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง และจำเป็นจะต้องสอนลูกให้มีความอดทนอดกลั้นอยู่ตลอดเวลาในทุกๆ เรื่อง

ถ้าลูกอยากกินขนมหรือหิวข้าวบางครั้งเราอาจจะสอนลูกว่าควรจะอดทนอีกสักครู่ และต้องให้เหตุผลลูกอย่างกระจ่างด้วยว่าเพราะอะไรเขาจึงจะต้องอดทน อย่าเพียงบอกว่าทนไปก่อนยังไม่ถึงเวลา เพราะการให้ลูกอดทนอย่างนั้นเท่ากับเป็นการบังคับลูกให้ต้องอดทน แต่ต้องสอนให้ลูกเข้าใจว่าควรจะอดทนเพราะอะไร

และในการสอนให้ลูกรู้จักอดทนรอเวลานั้น พ่อแม่เองจะต้องรักษาสัญญาและรักษาเวลากับลูกด้วย ยกตัวอย่าเช่น ถ้าแม่พูดว่า “ลูกจะต้องรออีกสักครู่ เพราะเราควรจะกินอาหารพร้อมกับคุณพ่อ”

เมื่อถึงเวลาสักครู่ตามสมควรแล้วคุณจะต้องรักษาสัญญานั้นด้วยการอนุญาตให้ลูกกินอาหารได้แม้ว่าคุณพ่อจะยังเดินทางมาไม่ถึงก็ตาม

นอกจากการให้เหตุผลในแต่ละข้อในการสอนให้ลูกอดทนแล้วพ่อแม่ยังจะต้องทำให้ลูกเข้าใจด้วยว่าการอดทนนั้นมันมีความสำคัญ และมีความจำเป็นอย่างไรในการใช้ชีวิต

ทำให้ลูกเรียนรู้ไปตั้งแต่เล็กๆ ว่าความอดทนอดกลั้นเป็นคุณสมบัติหนึ่งของคนที่มีความสามารถในการควบคุมอารมณ์ของตนเอง รู้จักที่จะยับยั้งและหักห้ามใจได้ซึ่งจะทำให้เรากลายเป็นคนมีอารมณ์อันมั่นคง สามารถที่จะดำเนินชีวิตอยู่ในสังคมและมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นได้ง่าย มีความอดทนอดกลั้นมากพอที่จะไม่สร้างความขัดแย้งกับคนอื่นโดยไม่จำเป็น

แต่ทั้งนี้ในการสอนให้ลูกมีความอดทนเป็นนั้นจะต้องอธิบายให้ลูกเข้าใจด้วยว่า การอดทนนั้นเป็นการอดทนอดกลั้นรอเวลาที่เหมาะสม มิใช่เป็นการยินยอมตามคนอื่นหรือยอมตามสถานการณ์อยู่ตลอดเวลายกตัวอย่างเช่น ถ้าเราเข้าแถวรอเข้าห้องน้ำอยู่แล้วมีคนมาแซงคิวคุณก็จะต้องสอนให้ลูกกล้าพอที่จะบอกใครคนนั้นว่าเขากำลังแซงคิวเรา อย่าจำยอมอดทนให้คนอื่นแซ.คิวไปก่อนในขณะที่ทางเราก็ต้องการที่จะเข้าห้องน้ำและเราก็เข้าแถวรอคิวเป็นคนแรกแล้ว การอดทนในที่นี้คือการสอนให้ลูกรู้จักเวลาอันเหมาะสม รู้จักอดกลั้น รู้จักหักห้ามใจ และควบคุมอารมณ์ตนเอง เพราะถ้าไม่สอนให้ลูกรู้จักอดทนเลยลูกก็จะเอาแต่ใจตัวเอง แล้วเรียกร้องต้องการให้คนอื่นรอบข้างมาเอาใจตนเองแต่เพียงผู้เดียวอีกด้วย