เมื่อลูกของเรามีจินตนาการอันกว้างไกลพ่อแม่ควรจะสนับสนุน และใส่ใจกับจินตนาการนั้น ถ้าลูกเล่าเรื่องส่วนตัวของลูกซึ่งไม่มีตัวตนจริงหรือเล่าว่าเห็นไดโนเสาร์ออกมาเล่นกับนกตัวน้อยๆของเขาเราก็ควรเริ่มพูดคุยกับลูกกระตุ้นให้ลูกกล้าแสดงออกความคิดในเชิงจินตนาการ เพราะเด็กๆ ทุกคนมีจินตนาการและความฝันอันแสนประเสริฐมากกว่าผู้ใหญ่อย่างเราจะเข้าใจทั้งๆ ที่ตัวเราเองก็มีจินตนาการในวัยเด็กหรืออาจมีมากกว่าลูกก็เป็นได้
ถ้าแม่บางคนดูลูกว่าพูดจาเกินเลยพูดจาโกหกหรือฝันเฟื่องจนน่ารำคาญ พ่อแม่บางคนปิดโอกาสที่ลูกจะใช้จินตนาการ และความฝันในวัยเยาว์ของเขาซึ่งเป็นส่วนที่น่าส่งเสริมและสนับสนุนที่สุดพราะการที่เด็กมีจินตนาการและความคิดฝันของตัวเองนั้น เป็นสิ่งที่สวยงามที่กระตุ้นพัฒนาการในเชิงความคิดสร้างสรรค์ให้ลูกตั้งแต่เด็กๆ
เด็กที่โตขึ้นมาเป็นเด็กไม่เก่งและไม่มีความสามารถในเชิงการแสดงออก ควรริเริ่มสร้างสรรค์ ไม่ค่อยมีความฝันและความอ่อนหวานในจิตใจ ก็มักจะเป็นเด็กที่ถูกพ่อแม่ดุเมื่อลูกเล่าถึงจินตนาการที่เกินเลยความจริงของตน แล้วต่อไปลูกก็ไม่กล้าเล่าในสิ่งที่เขาคิดฝันอยู่ในใจอีก
เด็กในวัยหนึ่งย่อมมีจินตนาการของเขา ย่อมมีความฝันอันกว้างไกลและเหนือจริงไปหน่อย เราต้องปล่อยให้เขาได้คิดฝันและพูดคุยไปตามนั้น เมื่อเขาเติบดตขึ้นเขาก็มักมีการแสดงออกในส่วนอื่นมากขึ้นจินตนาการที่เกินเลยไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไรเลย พ่อแม่จึงควรส่งเสริมลูกมากกว่าที่จะไปคิดว่าลูกไร้สาระ จนทำให้เขารู้สึกว่าไม่มีความสุข และเลิกใช้จินตนาการของตัวเองต่อไป
จินตนาการของเด็ก
เขียนโดย
Chompupan
on วันพฤหัสบดีที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2553
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น